شيخ زين العابدين بن مسلم بارفروشي مازندراني، عالمي رباني، فقيه صمداني و از بزرگان علماي اماميه اوايل قرن چهاردهم هجري است. ايشان پس از مهاجرت به نجف اشرف از محضر شيخ حسن از شاگردان صاحب جواهر و سيد العلماي مازندراني بهره‏هاي وافر برد. وي به حسن تقرير و بيان بين هم دوره‏اي‏هاي خود ممتاز بود و از لحاظ علمي، استادي كامل به شمار مي‏رفت. شيخ زين العابدين همچنين مرجع تقليد جمع زيادي از شيعيان هند و عراق و ايران نيز بوده است. از فرزندان وي شيخ علي (صاحب فهرست جواهر) و حاج شيخ محمد حسين مجتهد معروفند. اين عالم رباني در 16 ذي‏القعده سال 1309 ق وفات يافت. ذخيرةالمعاد (به فارسي كه به سؤال و جواب معروف است و بارها چاپ و جمعي از بزرگان حواشي بسياري برآن نوشته‏اند) زينةالعباد، مناسك الحج و غير آن از جمله آثار ايشان است.